ارزیابی تغییرات رشد سودوموناس فلورسانس (Pseudomonas fluorescens) در گوشت چرخ شده ماهی کیلکا(Clupeonella delicatula) حاوی نگهدارندههای بیولوژیک
رضا
صفری
1- پژوهشکده اکولوژی دریای خزر- موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
زینب
رفتنی امیری
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری- دانشکده مهندسی علوم زراعی- گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی
author
زهرا
یعقوب زاده
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر- موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
شبنم
حقیقت خواجوی
دانشگاه آزاد اسلامی تهران - واحد علوم و تحقیقات- دانشکده علوم و مهندسی صنایع غذایی
author
text
article
2017
per
عصارههای گیاهی و متابولیتهای میکروبی بواسطه داشتن اثرات آنتیاکسیدانی و ضدمیکروبی و همچنین عدم عوارض جانبی، به مرور، جایگزین نگهدارندههای شیمیایی در مواد غذایی میگردند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی استفاده از عصاره پونه کوهی و نایسین Z به تنهایی و توأم با یکدیگر جهت مهار رشد باکتری سودوموناس فلورسانس ( یکی از باکتریهای شاخص مولد فساد در مواد غذایی) در گوشت چرخ شده ماهی کیلکا معمولی بوده است. بدین منظور به نمونه های گوشت چرخ شده ماهی CFU/g2/1×103باکتری سودوموناس فلورسانس تلقیح شد و تیمارهای نایسین Z در دو سطح 500 و 1000 واحد بین المللی بر گرم گوشت و تیمارهای پونه کوهی در سه سطح 5/0، 1 و 5/1 درصد به تنهایی و توأم با یکدیگر تهیه شدند. تمامی تیمارها و گروه شاهد به مدت 15 روز در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. تعداد باکتری سودوموناس فلورسانس هر سه روز یک بار توسط کشت سطحی بر روی محیط سودوموناس اف آگار شمارش گردید.
نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که روند افزایشی باکتری در تمامی تیمارها خصوصاً تیمار کنترل مشاهده شده ولی با این وجود در تیمارهای ترکیبی، عصاره منفرد و نایسین Z روند رشد باکتری کندتر بوده است. با افزایش غلظت عصاره و همچنین نایسین، رشد باکتری نیز روند کاهشی بیشتری داشته است. عصاره پونه کوهی بهواسطه داشتن انواع ترکیبات ضدمیکروبی دارای اثرات مهار کننده بر باکتری سودوموناس فلورسانس بوده و این ویژگی به هنگام استفاده ترکیبی با نایسین بارزتر می باشد. غلظتهای بالاتر پونه کوهی و نایسین، دارای اثرات بیشتری بر روند رشد باکتری سودوموناس فلورسانس در گوشت چرخ شده ماهی کیلکا معمولی داشتند.
مجله آبزیان دریای خزر
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر
1
v.
زمستان 95
no.
2017
1
12
https://fcsj.areeo.ac.ir/article_109813_75e043b00a1a05be45f01d79a3f2e9a3.pdf
شناسایی جهشهای موجود در ژن کاندیدای کاتپسین L و ارتباط آن با خصوصیات رشد میگوی سفید ببری (Penaeus monodon) به روش PCR-RFLP
رضا
نهاوندی
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران
author
مسعود
صیدگر
مرکز تحقیقات آرتمیای کشور- موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
آرش
جوانمرد
دانشگاه تبریز - دانشکده کشاورزی- گروه علوم دامی
author
مهدی
مقیم
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر- موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
text
article
2017
per
امروزه محورهای تحقیقات در زمینه پرورش میگو، عمدتا بر روی شناسایی بیماریهای متداول با روشهای مولکولی متمرکز شده و شناخت معماری ژنتیکی صفات تولیدی و خصوصیات رشد در اولویت بعدی می باشد. به هرحال، اهداف برنامه های اصلاح نژادی مطلوب بیشتر، باید تاکید بر افزایش عملکرد رشدی ضمن ابقا مقاومت ژنتیکی به بیماریها باشد. در این راستا، هدف از این مطالعه شناسایی چند شکلیهای نوکلئوتیدی موجود در ناحیهای از ژن کاتپسینL در میگوی ببری و ارتباط آن با صفت رشد است. به این منظور، در گام اول در مجموع ، 65 میگوی ماده به مدت سه ماه مورد رکوردبرداری صفات رشد (وزن زنده بدن ، طول کل و عرض بدن ) – به طور هفتگی انجام شد و در گام بعدی، با استفاده از نشانگر PCR-RFLP قطعه بطول 777 جفت بازی از ناحیه اینترون ژن کاتاپسین(CTSL) توسط واکنش زنجیره ای پلی مراز تکثیر و متعاقبا با آنزیم برشی PvuII هضم آنزیمی شد. نتایج تحقیق حاضر وجود جهش (C681G) در ناحیه اینترون شماره 3 را ثابت کرد. بعلاوه، این جهش ایجاد کننده سه ژنوتیپ و دو الل وحشی G (571 و 204 جفت باز) ، الل جهش یافته C (777 جفت باز) بود. بطوریکه فروانی ژنوتیپهای مشاهده شده به ترتیب77/0، 17/0 و 06/0 بود. نتایج تجزیه واریانس بین ژنوتیپ ها و رکوردهای رشد موجود پس از آزمون نرمالیتی و آزمون میانگینها نشان داد که ژنوتیپ GG در سطح یک درصد خصوصیات رشدی بالاتری را نسبت به ژنوتیپهای دیگر دارد. شاید بتوان از نتایج تحقیق حاضر در جهت تدوین برنامه های اصلاح نژادی و پرورش میگو استفاده کرد.
مجله آبزیان دریای خزر
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر
1
v.
زمستان 95
no.
2017
13
24
https://fcsj.areeo.ac.ir/article_109814_1ca979df8ad536e79e340754eb0943f0.pdf
بررسی کیفیت آب و سطح تروفیکی حوزه جنوبی دریای خزر با هدف امکان پرورش ماهی در قفس و توسعه آبزی پروری دریایی
حسن
نصرالله زاده ساروی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج جهاد کشاورزی، بخش اکولوژی، فرح آباد، ساری، ایران
author
فریبا
واحدی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج جهاد کشاورزی، بخش اکولوژی، فرح آباد، ساری، ایران
author
عبدالله
نصرالله تبار
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج جهاد کشاورزی، بخش اکولوژی، فرح آباد، ساری، ایران
author
آسیه
مخلوق
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج جهاد کشاورزی، بخش اکولوژی، فرح آباد، ساری، ایران
author
محمد علی
افرایی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج جهاد کشاورزی، بخش اکولوژی، فرح آباد، ساری، ایران
author
سید محمد وحید
فارابی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج جهاد کشاورزی، بخش اکولوژی، فرح آباد، ساری، ایران
author
نیما
پورنگ
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج جهاد کشاورزی، بخش اکولوژی، پیکان شهر، تهران، ایران
author
text
article
2017
per
کیفیت آب یک فاکتور مهم و اساسی در موفقیت و عدم موفقیت صنعت آبزی پروری به شمار میآید. هدف از این مطالعه بررسی کیفیت آب و سطح تروفی طی سه دوره 1387 (تعداد نمونه ها 480) ،1388(تعداد نمونه ها 480) و1389 (تعداد نمونه ها 464) با هدف استقرار قفس و توسعه آبزی پروری در دریای خزر بودهاست. نتایج نشان داد که در این حوزه شکست دمایی از عمق بیش از 20 متراتفاق افتاد. اپتیمم شفافیت آب (m 5<) برای پرورش ماهی در قفس در عمق بیش از 10 متر ثبت گردید. نتایج این تحقیقات با محدوده ی تغییرات استاندارد pH (80/7 تا50/8) و اکسیژن محلول (mg/l 5>) منطبق بودهاست. غلظت فرمهای مختلف ازت معدنی قابل قبول و کمتر از حد مجاز کشورهای مختلف بوده، اما غلظت فسفات در برخی لایه ها بیش ازحد مجاز بودهاست. مقایسه نتایج بدست آمده از مواد مغذی در این مطالعه با دادههای سال مرجع (سال 1375) و شرایط یوتروف سال 1384 در دریای خزرنشان میدهدکه این منطقه از دریای خزر از حالت الیگوتروف خارج شده و به مرحله مزوتروف سوق پیدا کردهاست. بطورکلی، بنظر میرسدکه در مناطق دور از ساحل حوزه جنوبی دریای خزر (اعماق بین 20 تا 50 متر) خصوصیات لازم برای پرورش ماهیان مختلف در قفس تقریبا مهیا میباشد. اما با توجه به شکوفاییهای متعدد در سالهای اخیر و همچنین وجود شرایط مزوتروف، شایسته است که استقرار قفسهای پرورش ماهی با رویکرد احتیاطی بیشتر ( طرح پایلوت) صورت پذیرد تا به فاجعه زیست محیطی منجر نشود.
مجله آبزیان دریای خزر
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر
1
v.
زمستان 95
no.
2017
25
37
https://fcsj.areeo.ac.ir/article_109816_6279387bbe8aa957bfb7505e4d424b0a.pdf
عوامل تهدید کننده تنوع زیستی ماهیان حوضه جنوبی دریای خزر
مهدی
نادری
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
ابوالقاسم
روحی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
مرضیه
رضایی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
text
article
2017
per
هدف از این مطالعه شناخت فون گونه های ماهیان حوضه جنوبی دریای خزر و مهمترین عوامل تهدید کننده تنوع زیستی گونه های ماهیان این حوضه آبریز می باشد. تاکنون با در نظرگرفتن ماهیان غیر بومی در این منطقه 53 جنس و 79 گونه که متعلق به 18 خانواده و 10 راسته شناسایی شد. در این بین، خانواده کپور ماهیان و گاو ماهیان به لحاظ تعداد جنس و گونه متنوع ترین خانواده ها می باشند، ضمن آنکه تعدادی از خانواده ها مانند شیشه ماهیان، سوزن ماهیان و اردک ماهیان تنها دارای یک جنس و یک گونه می باشند. از میان ماهیان شناسایی شده اغلب ساکن آب شیرین (رودخانه ها و تالابها) می باشند و حدود 23 درصد از آنها را ماهیان مهاجر از دریا به رودخانه تشکیل می دهند. حدود 17 درصد از گونه های ماهی این منطقه عیر بومی هستند. 44 درصد از گونه های ماهیان این منطقه قابلیت بهره برداری اقتصادی دارند.24 درصد از گونه های ماهیان این منطقه، انحصاری دریای خزر بوده و در سایر نقاط دنیا وجود ندارند. این گونه ها به لحاظ حفاظتی دارای ارزش ویژه ای بوده، ضمن آنکه از خصوصیات ویژه این اکوسیستم منحصر به فرد هستند و می بایست نسبت به حفاظت از آنها تمهیدات خاصی صورت گیرد. 6 درصد از گونه های این منطقه شدیدا در معرض خطر انقراض هستند، 21 درصد نیازمند حفاظت بوده و تنها 36 درصد وضعیت خوبی دارند تخریب زیستگاه مخصوصا برای ماهیانی که مهاجر بوده و در رودخانه تولیدمثل می کنند و نیز صید بی رویه گونه های اقتصادی از عوامل مهم در خطر انقراض قرار گرفتن گونه های ماهیان این منطقه هستند.
مجله آبزیان دریای خزر
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر
1
v.
زمستان 95
no.
2017
38
47
https://fcsj.areeo.ac.ir/article_109818_57f19f6ede872912357a8a156aa2467b.pdf
بررسی تغییرات گروههای زیستی (فیتوپلانکتون، زئوپلانکتون، بی مهرگان کفزی) در محدوده استقرار قفس های دریایی در سواحل کلارآباد
محمد علی
افرایی بندپی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر- موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
فرخ
پرافکنده
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر- موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
علیرضا
کیهان ثانی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر- موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
نوربخش
خداپرست
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر- موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
مهدی
نادری
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر- موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
text
article
2017
per
این پژوهش به منظور بررسی روند تغییرات گروههای زیستی شامل فیتوپلانکتون، زئوپلانکتون، بزرگ بی مهرگان کفزی در محدوده استقرار قفس های دریایی در منطقه کلارآباد به صورت فصلی و در سه ایستگاه در عمق 20 متر صورت پذیرفت. در این بررسی تعداد 7 گونه از بزرگ بی مهرگان کفزی متعلق به 5 جنس از 4 خانواده شناسایی شدند. گونهStreblospio gynobranchiata از پرتاران با 3/93 درصد یهعنوان گونه غالب شناخته شد. از گروه فیتوپلانکتون 37 گونه شناسایی شد که متعلق به شاخه های باسیلاریوفیتا (22 گونه)، پیروفیتا (8 گونه)، سیانوفیتا (4 گونه)، کلروفیتا (1 گونه) و اوگلنوفیتا (2 گونه) بود. شاخه کلروفیتا و باسیلاریوفیتا به ترتیب کمترین و بیشترین فراوانی گونه ها با 3% و 56% را به خود اختصاص دادند بطوری که گونه های Nitzschia acicularis، Skeletonema costatum و Thalassionema nitzschoides دارای بیشترین حضور در فصول مختلف بودند. از گروه زئوپلانکتون گونه Acartia tonsa از زیررده Copepoda بیشترین فراوانی با 62% و گونه های Podon polyphemoides و Evadne anonyx از راسته Cladocera کمترین میزان تراکم را با 8% به خود اختصاص دادند. همچنین در ایستگاه 1 که محل استقرار قفس های دریایی بود میزان تراکم و زی توده بزرگ بی مهرگان کفزی و فیتوپلانکتون دارای کمترین مقدار و در مقابل زئوپلانکتون بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد بطوری که کاهش تراکم فیتوپلانکتون می تواند به دلیل تغذیه آنها بوسیله زئوپلانکتون مرتبط باشد.
مجله آبزیان دریای خزر
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر
1
v.
زمستان 95
no.
2017
48
60
https://fcsj.areeo.ac.ir/article_109820_ce5e3a58ecfbfa3a4f1699d315f667f4.pdf
بررسی تغییرات برخی از خصوصیات زیستی و تولید مثلی کیلکای چشم درشت 1877, Clupeonella grimmi Kessleri سواحل ایرانی دریای خزر
علی اصغر
جانباز
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
حسن
فضلی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
کامبیز
خدمتی
پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی گیلان
author
محمد علی
افرایی بندپی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
غلامرضا
دریانبرد
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
غلامرضا
رازقیان
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
author
رجب
راستین
پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی گیلان
author
text
article
2017
per
در این پژوهش برخی تغییرات در ساختار زیستی و تولید مثلی کیلکای چشم درشت در آبهای ایرانی دریای خزر در بازه زمانی (92- 1384) مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی خصوصیات زیستی نمونه برداری از بنادر امیرآباد و بابلسر ( در مازندران) و بندر انزلی (در گیلان) بطور تصادفی از حدود 10 شناور و بصورت هفتگی انجام شد. نمو نه ها بر اساس کلاس طولی 5 میلیمتر دسته بندی شدند. بررسی مشخصات ظاهری اندام های جنسی و شاخص گنادی نشان داد اوج تخمریزی این گونه آذر ماه بوده و درماههای سرد سال (زمستان) ادامه یافت . طول در سن بلوغ (Lm50) بیانگر آنست که بیش از 50در صد نمونه ها در اندازه های بالاتر از 94 میلیمتر به سن بلوغ رسیدند. میانگین (± انحراف معیار) همآوری مطلق3921±12827 عدد تخمک محاسبه شد. دامنه طولی و سنی کیلکای چشم درشت نسبت به سالهای 83-1374محدودتر شده، فراوانی ماهیان بزرگ و مسن تر افزایش و بالعکس فراوانی و ذخایرماهیان جوان کمتر از 90 میلیمتر (کمتر از3 سال) که ذخایر تجاری و مولدین این ماهیان را در سالهای آتی تشکیل میدهند بشدت تخریب شده بطوریکه فرصت احیائ و بازسازی ذخایر(Recruitment) این گونه را از بین برده است. نرخ بهره برداری از جمعیت این گونه در طول سالهای پس از ورود شانه دار(92-1380) تاکنون نیز بیش از 5/0 برآورد شده و نشان میدهد این گونه همچنان تحت تاثیر صید بیرویه (Overfishing) بوده است. بدین ترتیب بمنظور احیاء و بازسازی ذخائراین گونه کاهش فشار صیادی و مبارزه بیولوژیک با شانه دار دریای خزر همچنان ضروری میباشد.
مجله آبزیان دریای خزر
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر
1
v.
زمستان 95
no.
2017
61
72
https://fcsj.areeo.ac.ir/article_109893_38febc122eab152905bef0439742b354.pdf