پژوهشکده اکولوژی دریای خزرمجله آبزیان دریای خزر2بهار 9720180421بررسی بقاء، رشد و تولید مثل دوجورپایان حوزه آبخیز دریای خزر در شرایط آزمایشگاهی111116392FAعلیرضا میرزاجانیسازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، بندر انزلیمصطفی صیادرحیمپژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلیمهدی مرادی چافیپژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلیJournal Article20180324هدف از این بررسی،انتخاب و معرفی گونه های دو جور پا برای سازگاری در استخرهای پرورش ماهیان گرم آبی بوده است. هفت گونه از دوجورپایان شامل Gammarus komareki، Pontogammarus maeoticus،Pontogammarus borceae،Gammarus paricrenatus،Gammarus lacustris، Obesogammarus acuminatus و Gammarus aequicauda مورد بررسی قرار گرفتند. گونه های مذکور از هشت نقطه واقع در حوزه آبخیز دریای خزر شامل دو نقطه از سواحل جنوبی دریای خزر، تالاب انزلی، خلیج میانکاله، تالاب قوریگل، دریاچه نئور، چشمه هایی از مناطق کجور مازندران و حیران اردبیل در شهریور 1381 جمع آوری شدند. هر یک از گونه ها در شرایط مشابه آزمایشگاهی از نظر اکسیژن و شوریودر سه تکرار قرار داده شدند. نگهداری و تغذیه آنها برای مدت 100 تا 150 روز انجام گرفت. پس از این مدت بقاء، رشد جمعیت، وضعیت تولید مثل و ساختار طولی جمعیت نهایی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که از بین گونه های مورد بررسی Pontogammarus maeoticus, Pontogammarus borceae و Obesogammarus acuminatus بیشترین افزایش جمعیت، تعداد نمونه های جوان و ماده های تخمدار را داشتند. گونه های مذکور مطلوبیت نسبی برای استقرار و استفاده در استخرهای پرورش ماهیان گرم آبی را داشته که باید مورد بررسی قرار گیرند.پژوهشکده اکولوژی دریای خزرمجله آبزیان دریای خزر2بهار 9720180421بررسی تغییرات جوامع درشت بیمهرگان کف زی در رودخانه شنبه بازار منتهی به تالاب بینالمللی انزلی1224116490FAآرمین فومنیدانشگاه گنبدکاووس، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، گروه شیلات، گنبدکاووس، ایرانمحمد قلی زادهدانشگاه گنبدکاووس، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، گروه شیلات، گنبدکاووس، ایرانمحمد هرسیجاستادیار گروه شیلات دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایرانسید محمد صلواتیانرئیس ایستگاه تغذیه و غذای زنده آبزیان
پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی کشورJournal Article20180305هدف از این مطالعه بررسی تأثیر عوامل محیطی بر تنوع گونهای اجتماعات درشت بیمهرگان کفزی در رسوبات رودخانه شنبه بازار منتهی به تالاب بینالمللی انزلی در دو فصل بهار و تابستان 1396 به اجرا در آمد. نمونه برداری بوسیله گرب اکمن با سطح مقطع06/0 متر مربع در 4 ایستگاه انجام شد و نمونهها در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه در مجموع تعداد 1942 درشت بیمهرگان کفزی در 4 رده، 7 راسته و 9 خانواده شناسایی شدند. بیشترین فراوانی12/80 درصد مربوط به خانواده Tubificidae می باشد. شاخصهای تنوع شانون، سیمپسون و غنای گونهای مارگالف و یکنواختی مورد بررسی قرار گرفت. طبق آنالیز خوشه بندی (Cluster analysis) ایستگاه 2 به دلیل فراوانی بالای Tubificidae از بقیه ایستگاهها متمایز شد. به طور کلی، کیفیت آب در محدوده مطالعاتی بر اساس شاخصهای محاسباتی نامطلوب ارزیابی گردید که بیانگر لزوم اعمال مدیریتی مناسب به منظور بهبود کیفیت آب این منطقه میباشد.پژوهشکده اکولوژی دریای خزرمجله آبزیان دریای خزر2بهار 9720180421تاثیر تغییرات غلظت مواد مغذی و شدت نور بر رشد و تراکم میکروجلبک کلرلا ولگاریس ( Chlorella vulgaris)2535116491FAمرضیه رضائیپژوهشکده اکولوژی دریای خزرمسعود هدایتی فرددانشیار گروه شیلات و فرآوری محصولات شیلاتی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران، ص.پ: 163رضا صفریعضو هیات علمی پژوهشکده اکولوژی دریای خزر0000-0003-2202-6140آسیه مخلوقکارشناس/تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی0000-0003-1362-1036Journal Article20180311چکیده<br /> اثر مواد مغذی و نوسان شدت نور در فرمولاسیون مختلف محیط کشت TMRL بر روی رشد و تراکم میکروجلبک<br /> Chlorella vulgaris (کلرلا ولگاریس) به منظور تعیین بالاترین تراکم در کم ترین زمان بررسی شد. محیط کشت TMRL با غلظت مختلف از نیتروژن (70 و30،50 گرم)، فسفر (7، 5, و 3 گرم) و میزان ثابت آهن (1 گرم FeCl3) تهیه شد. میکروجلبک ها در این محیط های کشت در معرض دو شدت نوری 350±3500 لوکس و 350±550 لوکس قرار گرفتند. در مجموع شش تیمار با 3 تکرار در نظر گرفته شد و نمونه ها 6 بار طی 12 روز شمارش شدند. به تمیارها تعداد مساوی از سلول میکروجلبک کلرلا ولگاریس (103×1500سلول در میلی لیتر) تزریق شد. نتایج نشان داد که میزان رشد کلرلا ولگاریس در محیط کشت حاوی 5 گرم فسفر، 50 گرم ازت (اوره) و 1 گرم آهن، در شدت نوری 3500 لوکس در روز دوازدهم کشت بیشتر از سایر محیط کشت ها بود (05/0>P). همچنین بر اساس نتایج، مقادیر پروتئین، چربی، کربوهیدرات و مواد معدنی در وزن خشک این میکروجلبک به ترتیب برابر با 98/40، 60/0، 43/0 و 10/8 درصد بدستآمد.پژوهشکده اکولوژی دریای خزرمجله آبزیان دریای خزر2بهار 9720180713کاربرد کودهای زیستی فسفره در کشاورزی و آبزی پروری3646116768FAمصطفی آرمندهگروه علوم و مهندسی شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایراننعمت الله محمودیعلوم و مهندسی شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایرانعلیرضا فلاح نصرت آبادگروه بیولوژی خاک، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرجJournal Article20180314تولید و مصرف کودهای زیستی فسفره در بخش کشاورزی از چندین دهه پیش آغاز شده و جایگاه این کودها امروزه ارتقا فراوانی یافته است، به طوریکه برآوردها نشان میدهد که میزان فروش کودهای زیستی در سال 2022 به 66/1 میلیارد دلار خواهد رسید که 9/13 درصد آن مربوط به کودهای زیستی فسفره خواهد بود. با این حال، تولید و مصرف کودهای زیستی فسفره در حوزه آبزیپروری در دنیا و بهویژه داخل کشور کمتر مورد توجه بوده است. قابلیت دسترسی زیستی فسفر برای تولیدکنندگان اولیه در استخرهای پرورش ماهیان گرمابی عمدتاً بهواسطه تشکیل کمپلکس با کاتیونها و مواد آلی کاهش مییابد. بنابراین، برای افزایش فسفر محلول در آب، استفاده از میکروارگانیسمهای حلکننده فسفر به عنوان کود زیستی بسیار ضروری است. میکروارگانیسمهای حلکننده فسفر با تولید و ترشح اسیدهای آلی و آنزیمهای مختلفی باعث آزادکردن فسفر از منابع نامحلول فسفر میشوند. کاربرد کودهای زیستی فسفره برای تولید محصول سبب کاهش مصرف کودهای شیمیایی فسفره، تولید محصول ارگانیک، صرفه اقتصادی بیشتر و حفاظت از محیطزیست میگردد.پژوهشکده اکولوژی دریای خزرمجله آبزیان دریای خزر2بهار 9720180808استفاده از شیرابه کود گاوی بجای کود پایه در رشد و تکثیر دافنی در آب بندانهای استان مازندران4755116884FAحمید رمضانیمدیر گروه تغذیه ماهیفاطمه سادات تهامیپژوهشکده اکولوژی دریای خزرابوالفضل مهدوی امیریپژوهشکده اکولوژی دریای خزرJournal Article20180730تاثیر استفاده از شیرابه کود گاوی بجای کود پایه در رشد و تکثیر دافنی در آب بندانهای استان مازندران در بهار 1397انجام شد.یک آب بندان اصلی و دو آب بند تابعی در طرح ترویجی افزایش تولید در واحد سطح ماهیان گرم آبی با استفاده از سیستم مکانیزاسیون در آب بندانهای استان مازندران در روستای اسفندان شهرستان ساری در استان مازندران انتخاب شد.بدلیل تغییر اقلیم و کاهش آب ورودی به آب بندانها عملا نمی توان آب بندان را خشک و اقدام به کوددهی پایه نمود.لذا با حذف کوددهی پایه و آبگیری آب بندان ، نمونه برداری از موجودات شاخص چون دافنی صورت گرفت که متاسفانه در نمونه برداری اول هیچگونه دافنی مشاهده نشد.سپس 400 کیلوکود گاوی را در یک استخر کوچک به مساحت 12 متر مربع بمدت 24 ساعت نگهداری نموده و بمدت 7 روز به میزان 100 لیتر در هکتار توسط مخزن مجهز به موتور در سطح استخر پخش شد و نمونه برداری از آن صورت گرفت.دافنی با شکم سبز در زیر لوپ مشاهده شد که نشاندهنده شروع غنی شدن اکوسیستم آب بندان میباشد.پژوهشکده اکولوژی دریای خزرمجله آبزیان دریای خزر2بهار 9720180811ارزیابی اقتصادی و اجتماعی پرورش ماهی در قفس در استان مازندران5665116994FAعبدالحمید آذریکارشناس تکثیر و پرورشابوالقاسم روحیمدیر گروه زیستی پژوهشکده اکولوژی دریای خزرمهدی نادری جلودارعضو هیئت علمی و مدیر گروه پژوهشکده اکولوژی دریای خزرسید محمد وحید فارابیمسئول بخش آبزی پروری0000-0003-4244-9036علی مکرمی رستمیکارشناس ارشد بوم شناسی -آلودکی محیط زیستJournal Article20180804هدف از این تحقیق ارزیابی اقتصادی و اجتماعی توسعه پرورش ماهی در قفس حوزه جنوبی دریای خزر در سواحل استان مازندران بود. این منطقه با طول نوار ساحلی حدود 250 کیلومتر از عمق 20 تا 100 متر و مساحتی حدود 2027 کیلومتر مربع دارای استعداد آبزی پروری در قفس می باشد. بررسی رشد ماهی قزل آلا با توجه به میزان تولید هر قفس در منطقه جنوب دریای خزر در شش ماه دوم سال بر اساس نهاده های اولیه تولید (هزینه بچه ماهی و غذا) نشان داد که بچه ماهی قزل آلا در اوزان اولیه (بیش از 35 گرم) هر چند به لحاظ فیزیولوژیک با آب لب شور دریای خزر سازش پذیر است اما با توجه به محدودیت زمانی نیاز است بچه ماهیان با اوزان بالای 200 گرم در قفس معرفی گردد. لذا با توجه به استعداد بالقوه منطقه فوق الذکر در نوار ساحلی دریای خزر می توان احداث حداقل 200 سایت پرورش ماهی در قفس با استقرار 40 قفس در هر سایت و تولید 160000 تن و ایجاد اشتغال1000 نفر مستقیم و 2000 نفر شغل غیر مستقیم و در آمد 2000 میلیارد ریال سالانه ناخالص و میانگین سود خالص 40% میتوان 800 میلیارد ریال را انتظار داشت که ضمن تولید بخشی از نیاز پروتئین کشور موجب ایجاد شغل، رفاه، شکوفایی و رونق اقتصاد منطقه خواهد شد.