در سال 1398حدود 182 هزار تن ماهی قزل آلا در کشور تولید شد که 20 درصد (معادل 36/5 هزار تن) از تولید مذکور در کارخانجات فرآوری کشور مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به میانگبن 27 درصد زائدات برای هر ماهی ، برآورد سالانه زائدات تولیدی تا 10 هزار تن بوده است. اگر دور ریز ناشی از فرآوری به ازای هر کیلوگرم، 162 هزار ریال برآورد گردد، سالانه حدود 1620 میلیارد ریال دور ریخته میشود. یکی از روش های مناسب جهت بهره برداری از زائدات، تولید سیلاژ با استفاده از روش های شیمیایی و بیولوژیک میباشد. مطالعات انجام گرفته در پژوهشکده اکولوژی دریای خزر نشان داد که به ازای هر 5 تا 5/5 کیلوگرم زائدات، یک کیلوگرم بیوسیلاژ خشک تولید میشود. درصد پروتئین در بیوسیلاژ تولید شده (بیش از 60 %) از آرد ماهی (60-57 %) بیشتر بوده و قابلیت هضم آن (بیش از 89 %) نیز بیشتر از آرد ماهی(67/72%) می باشد. همچنین در بررسی پارامترهای میکروبی و شیمیایی مولد فساد، مشخص گردید که فاکتورهای مذکور در دامنه استاندارد قرار داشته است. قیمت نهایی بیوسیلاژ تولید شده با محاسبه قیمت مواد اولیه 200 هزار ریال بوده که قیمت آرد ماهی کیلکا، 1/75 برابر و قیمت آرد ماهی جنوب، 1/35 برابر بیوسیلاژ خواهد بود. با توجه به مطالعات فوق میتوان ادعا نمود که بیوسیلاژ تولیدشده تقریبا معادل (و حتی مطلوبتر) از سایر مواد مصرفی جهت تغذیه آبزیان بوده و میتوان از این محصول، بعنوان منبع مناسب پروتئین جایگزین آرد ماهی، در فرمولاسیون جیره آبزیان استفاده نمود.
)